مقایسه اثر بخشی دو روش مداخله شناخت درمانی آموزش محور به سبک مایکل فری و گروه درمانی شناختی وجود گرا بر امیدواری،عزت نفس و کیفیت زندگی زنانی که پس از شروع درمان سرطان غیر منتشر سینه علائم افسردگی از خود بروز داده اند.

چکیده تمام نما: این پژوهش با توجه به کاستی های موجود در یافته های مبتنی بر طرح های آزمایشی یا نیمه آزمایشی معتبر در مورد مقایسه اثر بخشی روش های مداخله روان شناختی گوناگونی که با هدف کاهش درد و رنج روانی افراد مبتلا به سرطان وجود دارد، طراحی شده است. جامعه پژوهشی حاضر را بیماران مبتلا به سرطان سینه 20 تا 65 ساله مراجعه کننده به بخش انکولوژی بیمارستان امام حسین تشکیل می دهد که از بین آنها 40 نفر نمونه که سابقه بیماری روانپزشکی قبل از ابتلا به سرطان نداشته، غدد سرطانی آنها به سایر نقاط بدن منتشر نشده و در زمان غربالگری میزان افسردگی آنها متوسط به بالا بودند انتخاب و با استفاده از روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. به عنوان پیش آزمون هر سه گروه در چهار متغیر افسردگی، امیدواری، عزت نفس و کیفیت زندگی سنجیده شده و سپس دو تا از گروه های مقایسه به تصادف انتخاب شدند تاهر یک در معرض یکی از دو روش مداخله "شناخت درمانی آموزش محور" و "گروه درمانی شناختی وجود گرا" قرار بگیرند. برنامه اجرای هر دو روش مداخله در قالب ملاقات های 90 دقیقه ای که هفته ای یکبار و برای دوازده هفته ادامه داشت پیش بینی و اجرا شد. سپس پس آزمون در مورد هر سه گروه مقایسه اجرا و داده ها با هدف محاسبه تحلیل کواریانس برای حذف اثر پیش آزمون بر پس آزمون، تحلیل واریانس برای بررسی تفاوت گروه ها وآزمون تعقیبی شفه برای بررسی معنی داری جفت مقایسه ها با استفاده از بسته آماری spss-16 پردازش شد. نتایج آزمون فرض ها نشان داده اند که: میانگین افسردگی در گروه درمانی شناختی وجود گرا کمتر از شناخت درمانی آموزش محور و افسردگی هر دو گروه نیز پایین تر از گروه گواه بوده و تفاوت ها از نظر آماری معنادار است. در متغیر امیدواری نیز تاثیر روش گروه درمانی شناختی وجودگرا بر افزایش امیدواری بیشتر از روش شناخت درمانی آموزش محور و این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بوده و هر دو گروه نیز میانگین بیشتری نسبت به گروه کنترل به دست آورده‎اند. در متغیر عزت‎نفس میانگین های دو گروه آزمایش با یکدیگر برابر اما با میانگین گروه کنترل تفاوت معنادار دارد. مقادیر میانگین نشان می‎دهد که عزت نفس در هر دو گروه نسبت به گروه گواه افزایش داشته و این تفاوت از نظر آماری معنی داراست. میانگین کیفیت زندگی در دو نوع مداخله شناخت درمانی آموزش محور و گروه درمانی شناختی وجود گرا با یکدیگر تفاوت نداشته اما نسبت به گروه کنترل بیشتر بوده است. این تفاوت ها نیز به لحاظ آماری معنی دار است. واژگان کلیدی:گروه درمانی شناختی وجودگرا، شناخت درمانی آموزش محور، افسردگی، امیدواری، عزت نفس،کیفیت زندگی، سرطان سینه،